8 Nisan 2019 Pazartesi

Masal Denemesi - Güçlü Karınca Zuzu

   Karınca Zuzu kolonisinde binlerce kardeşiyle birlikte yaşardı. O bir işçi karıncaydı. Her gün sabahtan dışarı çıkar, akşama kadar bulabildiği yiyecekleri toplayıp yuvaya taşırdı. Güçlü bir karıncaydı. Bazen koca bir meyveyi bile tek başına sırtlayıp getirirdi. Kocaman yüklerle yuvaya girdiği günlerde kardeşlerinin hayranlık dolu bakışları ve güzel sözleri onu çok mutlu ederdi. O yüzden her gün daha büyük bir yük arardı.

   Bir sabah Zuzu yine diğer karıncalarla beraber yiyecek aramak üzere yuvasından çıktı. Yuvanın önünde uzun ince bir yol vardı.  Binlerce karınca her gün geçtiği için yol iyice belirgin hale gelmişti. Yol uzadıkça inceliyor, dallara ayrılıyor, belirsizleşiyordu. Karıncalar önce yola yakın yerleri araştırır, yakında buldukları yiyecekleri aynı yoldan geri taşırlardı. Ama yolun etrafındakileri tükettikçe daha uzak yerlere bakmak, yolu daha da uzatmak dallandırmak gerekirdi tabii. Zuzu sabah çıktığında her gün geçtiği yerleri hızlı hızlı adımladı. Buralarda büyük bir şey bulma şansı çok düşüktü. yolun yakınlarına genellikle rüzgarla uçuşan küçük otlar, minik tohumlar gelirdi. Ama Zuzu bugün kendi rekorunu kırmaya niyetliydi. Yuva iyice görünmez olana kadar yürüdü, yürüdü. Artık gezdiği yerlerde ne kendi patikaları ne de başka karıncalar vardı. Ama bu sorun değildi. Çünkü karıncalar geçtiği yerleri tanımak ve aynı yerden geri dönebilmek konusunda uzmandı. Yürüdükçe güneş yukarılara çıkmış ve iyice ısıtmaya başlamıştı. Zuzu susadığını hissetti ve otların üzerindeki minicik çiğ damlaları ile susuzluğunu giderdi.  Artık tam geri dönüp yol üzerinde gördüğü yiyeceklerden birini götürmeye karar vermişti ki karşısında kocaman bir incir kurusu gördü. Çok sevindi çünkü yuvaya bu incirle girdiğinde karşılaşacağı hayran bakışları ve güzel sözleri şimdiden hayal edebiliyordu. İnciri şöyle bir inceledi. Sağına baktı, soluna baktı, sırtlanacağı uygun yeri kestirmeye çalışıyordu. En sonunda incirin sol altındaki boşluğa girip kaldırmaya karar verdi. Yavaş yavaş altına girip kolları ile kaldırmaya çalıştı ama incir tahmin ettiğinden daha ağırdı. Zuzu bunu hiç beklemiyordu bir kaç kere daha denedi ama en fazla bir iki adım atabiliyordu. O bu denemeleri yaparken yakınlardan başka karıncalar geçtiğini gördü. Yardım istemeyi düşündü, ama yalnız çalışmaya alışıktı ve bu koca inciri tek başına götürme başarısından da olmak istemiyordu. Son bir gayretle bir kez daha incirin altına girdi ve tüm gücüyle yüklendi. Tam oldu diyordu ki incir bu kez sağa doğru yatıp Zuzu'nun üzerine düştü. Zuzu incirin altında kıpırdayamaz hale geldi. Bu ilk defa başına geliyordu. "Şimdi ne yapacağım?" diye kara kara düşünmeye başladı Zuzu. Böylece dakikalarca kaldı. Güneş tepede fena yakmaya başlamıştı. Zuzu iyice umutsuzluğa kapıldığı anda tesadüf bu ya yiyecek arayan iki genç karınca otların arasından çıkageldi. Hemen inciri kaldırıp Zuzu'yu kurtardılar. Zuzu derin derin nefes alıp kendine geldikten sonra teşekkür etti ve inciri birlikte götürmeyi teklif etti. Diğer karıncalar da hemen kabul etti tabi. Zuzu ağır yükleri taşımakta uzman olduğu için arkadaşlarına nereden nasıl tutmaları gerektiği konusunda yardımcı oldu. Kendisi de incirin önüne geçti ve yuvaya doğru yola koyuldular.

   Zuzu çektiği eziyetten sonra kurtulmuş olmanın sevincini yaşıyordu. Yürürken bir an bu inciri tek başına götürebilseydi ne kadar havalı olacağını düşündü. Ama şimdi daha önce tatmadığı başka bir  mutlulukla tanışmış olduğunu farketti. İşbirliği yaparak büyük bir yükün altından kalkmak ve diğer karıncalara yol göstermek çok güzel bir histi. Zuzu o anda her gün daha büyük bir yiyeceği taşımaya çalışmak yerine diğer karıncalarla birlik olmanın herkes için daha faydalı olacağını anladı. Hem böyle yolda da sıkılmamış, yuvaya hemencecik varmıştı. Zaten karıncaların doğasında da bu vardı...

28 Ocak 2019 Pazartesi

Ankara Ziyareti

Defne yarıyıl tatilinde Ankara'ya gitti. Kızılay Güvenpark'taki güvercinleri çok sevdi ve onlara yem verdi.

15 Aralık 2018 Cumartesi

Bisiklet gezintisi ve sesler

Bir bisiklet gezisinde Defne etraftan duyduğu sesleri not aldı:

- Kuş sesi,
- At sesi,
- Yumurta kırılma sesi,
- Arı sesi,
- Su sesi,
- Çan sesi



Süslü balık


Defne ile birlikte oyun hamurundan şekiller yapıp resimlerini çekmiştik.
Defne balık şeklinde olan bir tanesini bilgisayarda süsledi.